Nederland loopt voorop in de wereld rondom flexibilisering van de arbeidsmarkt. Ons land is rijkelijk bedeeld met uitzendondernemingen. De één wat succesvoller dan de ander, de één nog wat klassiek georganiseerd, de ander volledig online en met groot aantal operationele systemen in de cloud. In onze auditpraktijk controleren we een aantal verschillende uitzendorganisaties.
Ons land is rijkelijk bedeeld met uitzendondernemingen.
Het interessante aan uitzendorganisaties is dat er sprake is van een prachtig verband tussen mensen inhuren en uitzenden. Ofwel, er is sprake van een (omspannende) uren- en geldbeweging dat in potentie een zeer robuuste fundament legt onder het interne controleraamwerk.
Nogmaals, in potentie. Niet alle uitzendondernemingen sturen perse op de relatie vanuit een intern controleperspectief. De processen Verloning en Facturatie zijn processen die prima naast elkaar bestaan zonder interne verbindende ‘controles’ zoals: Uren Verloond = Uren Gefactureerd + Shop Time. Waarbij de laatste groep uren uiteraard intern zou moeten worden gekwalificeerd (naar oorzaak) en gekwantificeerd (naar volume aan leegloop) om juistheid van niet-gefactureerde uren te onderbouwen.
Niet alle uitzendondernemingen sturen op
de relatie vanuit een intern controleperspectief.
