Met grote regelmaat wordt de accountant in de praktijk geconfronteerd met fraude. In allerlei opdrachten kan fraude aan het licht komen en dat kan leiden tot complexe situaties waarbij het de vraag is hoe de accountant hier professioneel verantwoord op moet reageren.
Met grote regelmaat wordt de accountant in de praktijk geconfronteerd met fraude
In de pers verschijnen veel artikelen over fraude die even vaak aanleiding geven tot negatieve publieke reacties aan het adres van de fraudeurs, maar ook aan het adres van de accountant. Het publieke vertrouwen is hoog gespannen. “Het maatschappelijk verkeer denkt: daar is een accountant langs geweest, dus het zal wel kloppen”, aldus Gerben Everts in het rapport “In het publiek belang. Dit citaat staat in de paragraaf met de titel ‘De opdracht: reikwijdte van de controle’. De paragraaf begint met een veelzeggende opmerking over de verwachtingen van het maatschappelijk verkeer: “Het is duidelijk dat de maatschappij meer verwacht van de accountant dan op basis van de NV COS en ISA binnen de reikwijdte van de controle valt, in het bijzonder op het gebied van fraude en continuïteit”. Het is de verantwoordelijkheid van de accountant voor fraude waarin het citaat van Everts moet worden geplaatst.
In dit artikel zal om deze reden worden ingegaan op de verwachtingen en de verwachtingskloof ten aanzien van het werk van de accountant voor fraude bij controle-, beoordelings- en samenstelopdrachten.
