Het is inmiddels vaste rechtspraak van de Accountantskamer ( hierna: Ak) dat accountantsrapportages die dienen ter ondersteuning van een standpuntinname de objectieve waarheidsvinding niet mogen belemmeren. De Ak stelt voorts de bijzondere eis dat de accountant extra alert hierop moet zijn als hij weet dat zijn accountantsrapportage gebruikt zal worden in een gerechtelijke procedure. Volgens de Ak ontleent een rechter gezag aan een dergelijke accountantsrapportage en is dit derhalve van invloed op zijn oordeelsvorming.
Afhankelijk van de wijze waarop de accountant een eventuele conclusie formuleert in zijn rapport, kan volgens de Ak ook intrinsiek een aspect van assurance niet worden ontzegd. Anders geformuleerd: de wijze van formulering van het accountantsrapport kan leiden tot het verstrekken van assurance terwijl de accountant dit niet heeft bedoeld.
De wijze van formulering van het accountantsrapport kan leiden tot het verstrekken van assurance terwijl de accountant dit niet heeft bedoeld
Door de Ak worden nog relatief veel uitspraken gedaan op dit punt. Dit impliceert dat nog steeds veel accountants omtrent dit onderwerp voor de tuchtrechter worden gedaagd. En in bijna alle gevallen wordt er in het nadeel van de gedaagde accountant beslist. Hieruit leid ik af dat het voor accountants nog steeds onduidelijk is wanneer een accountants-rapportage door de AK kan worden bestempeld als niet objectief en respectievelijk kan worden bestempeld als assurance. In dit artikel zet ik uiteen op welke wijze de accountant dit kan voorkomen.
